Kangaroo Island
's Morgens nemen we afscheid van Anne-Katrin en beginnen aan de lange rit naar Sydney. Het kost ons een ganse dag en ik besef dat ik nooit zal kunnen wennen aan de lange afstanden in Australie. Het blijft elke keer opnieuw een marteling om uren stil te zitten. Gelukkig nemen Jean en Peter het merendeel van het rijden voor hun rekening zodat ik mijn tijd verdeel tussen indommelen en in slaap vallen. Raar genoeg ben ik vermoeid van zo'n dag en het appartement van Richard komt dan ook hartstikke van pas om er de komende 2 nachten te verblijven.
Dinsdagavond nodigt Michelle ons uit voor haar verjaardagsfeestje. De trendy bar is niet wat ons reisbudget kan verdragen maar dat neemt niet weg dat we ons hartstikke amuseren.
Tegelijkertijd is het ook een beetje het afscheidsfeestje van Jean. Denk nu niet dat hij naar huis komt maar hij is hier met een 'Working Holiday Visum' en de tijd van werken is daar. Er zijn namelijk dollars nodig om alle schitterende dingen te doen die nog op het verlanglijstje staan. Het vermoeden is dat met de contacten van tijdens ons laatste bezoek aan de Australische hoofdstad en een beetje hulp van de Belgische ambassadeur er wel een vacante plaats is te vinden in Canberra.
In de namiddag bevinden we ons al op de residentie voor een fijn weerzien met de ambassadeur, zijn vrouw en een Biertje uit het vaderland. Jean droppen we in een hostel en als alles volgens plan verloopt zien we elkaar terug in Melbourne voor de Australian Open Tennis. Wat hij sindsdien zo allemaal uitspookt en meer details moet je lezen op zijn blog (zie links), ik heb al werk genoeg aan mijn eigen blog.
Peter en ik proberen de komende weken een druk programma af te werken. Het begint zoals bijna elke trip in Australie met een lange dag in de auto. Alhoewel het dit keer vrij goed meevalt, we houden dan ook verschillende stops! Een 1ste keer zetten we 'The Beast' aan de kant in Wagga Wagga. Daar bevindt zich de grootste schapenmarkt van Australie. Gemiddeld worden er elke donderdag 50.000 lammeren en schapen verhandeld. Het is een uniek zich en er heerst een aparte sfeer. Er lopen veel speciale karakters rond en ik heb het nu niet over de schapen. De rest van de dag verloopt even goed wanneer we in Hay gratis gebruik in het openluchtzwembad kunnen duiken en in Mildura een gratis camping vinden.
De volgende dag rijden we dwars door Adelaide. We houden er geen halt want het is de bedoeling nog voor 7 p.m. Cape Jervis te bereiken. Het is vanuit dit havenstadje dat de ferry naar Kangeroo Island vertrekt. Dit eiland op 13 km van de kust is een waar paradijs. Het is grotendeels een nationaal park en een oase voor australisch wildlife. Doordat we slechts 's avonds de ferry kunnen nemen is het reeds te donker om op het eiland nog veel verder te rijden. Het is niks nieuws als ik schrijf dat het gevaarlijk is om 's avonds kangeroes tegen te komen op de weg. En zoals de naam van het eiland laat vermoeden zijn die beesten hier ook aanwezig. De naam van het eiland is echter niet daarvan afkomstig. Ene kapitein Flinders heeft die naam bedacht toen zijn crew hier in 1803 een waar kangeroe eetfestijn hield.
Dus bij aankomst zetten we al vlug ons tentje op aan Browns Beach om er te genieten van een schitterende zonsondergang.
De volgende morgen zijn we dan voor zonsopgang opgestaan om naar het meest oostelijke puntje van het eiland te rijden om daar te kunenn genieten van het mooie panorama op de oceaan en de vuurtoren van Cape Willoughby. Onderweg opnieuw veel kangoeroes tegengekomen, ma blijkbaar zijn ze een beetje cameraschuw want vooraleer je tijd hebt om nog maar je camera boven te halen zijn ze al terug verdwenen met de noorderzon. Omdat we dan moesten wachten tot het infocenter zou openen hebben we dan nog een beetje rondgewandeld en op onze weg zijn we dan bij wonder een verdwaalde pingiun tegengekomen... Maar blijkt later dat het hier elke avond volzit met deze kleine pluizige diertjes, dus was niet echt zo verdwaald, enkel nog niet echt uitgeslapen waarschijnlijk..
Na eerst al de nodige informatie te verzamelen zijn we dan stilletjesaan vanuit Penneshaw doorgereden richting Seal Bay. Aangezien we echter niet gehaast waren hebben we ruim de tijd genomen om rustig rond te cruisen langs de rode aardewegeltjes.. Dit bracht ons langs mooie landschappen en onze eerste echte pitstop was in een distilleerderij waar ze drank maakten van eucalyptus.. Leek ons een ideaal plekje om onze batterijen terug op te laden.. We zijn echter nooit aan het proeven toegekomen omdat onze aandacht te veel afgeleid werd door een klein baby-kangoeroetje dat ginds opgevoed werd als huisdier.. De mama was slachtoffer geweest van een ongeluk en dus werd het kleintje daar verder verzorgd.. Schitterend om zo'n lieverdje ne keer in je handen te kunnen hebben!! Ma als huisdier zou ik het waarschijnlijk toch niet echt zien zitten.
Zijn dan met grote voldoening verder gereden richting Seal Bay.. Dit is een van de plekken op het eiland waar Australische zeehonden aan land komen om te rusten, te spelen, enzo.. Eens aangekomen hadden we de keuze om ze vanop afstand te observeren of om tot op het strand te gaan om ze van daaruit beter te kunnen zien?! Voor een keer hebben we voor duurdere optie gekozen en amai... Echt een van de verstandigste keuzes die we hier al gemaakt hebben In kleine groepjes konden we op het strand met de gids en vanop een 20-tal meter was het al een schitterend schouwspel om de zeehonden en puppies bezig te zien. De oudere mannetjes al slapend, zich af en toe es uitrekkend of verrollend en de kleintjes als spelend huppelend over het strand. Amazing!! Dan op gegeven moment zei de gids dat het af en toe wel es kon gebeuren dat een puppie nieuwsgierig werd en zou willen spelen met mensen.. Haar woorden waren amper koud of kwam daar al eentje afgestrompeld!!! Het beestje kwam tot op halve meter van ons, nieuwsgierig wat al die rare wezens deden op zijn terrein. Van de presentatie van de gids kwam er dan niet veel meer in huis, want waren te geconcentreerd op het nemen van unieke kiekjes.. En achteraf gezien is dat echt wel goed gelukt!! Een onvergetelijk moment.. Hebben dan eerst vanop afstand nog een beetje zitten nagenieten van het unieke wat we net mogen zien hebben en nadat de batterijen volledig opgeladen waren zijn we dan vlug doorgereden want we wouden de zonsondergang toch nog ergens zien.
Eerste tussenstop was Little Sahara. Zoals de naam al doet vermoeden is het een woestijn met zand, witter dan wit. Niet echt iets speciaals eigenlijk, ware het niet dat het een woestijn is van ongeveer een vierkante km omgeven door niets anders dan groene tropische bossen. Een klein wit vlekje te midden van prachtig groen. Strange, ma weer een ander natuurfenomeen. Wordt nog nen groene jongen als het zo blijft doorgaan.
Erna zijn we dan snel doorgereden naar de camping. Onderweg nog een sanctuary voor koala's tegengekomen, en ik zei: "waarom zouden we betalen om koala's te zien als er ook in het wild rondlopen hier?" Waarop Peter antwoordde: "zullen dan wel heel veel gelukkig moeten hebben"! Ma was blijkbaar echt wel onze lucky day blijkbaar want wie huppelde daar nog geen minuut later langs de kant van de weg? Inderdaad, een lief klein koala'tje.. Is schitterend om ze zo schoon te kunnen zien lopen in het wild en ook wel beke zeldzaam.. Want hebben hem dan gevolgd en in feite buiten wat rondhangen in bomen, wat eucalyptus eten en vooral heeeeel veel slapen doen die beestjes in feite niets.. Zo'n luxeleventje!!Erna dan onmiddellijk doorgereden naar de camping.. Eindelijk eens electriciteit, eindelijk eens warm en proper water, eindelijk eens ook een beetje luxe voor ons!!
Na ons tentje dan opgezet te hebben zijn we dan doorgereden naar het puntje van het eiland om de Remarkable Rocks te zien bij zonsondergang.. Is een schitterende rotsformatie die gevormd is door erosie. Alle rotsen apart hebben een speciale vorm gekregen door de wind en het water. Waren daar de enigste mensen die nog rondliepen dus was echt wel schitterend. De andere mensen waren er blijkbaar niet echt zo verzot op om na zonsondergang nog te rijden. Ma ze weten echt niet wat ze gemist hebben.. Een prachtige zonsondergang in nog een fenomenalere omgeving!! Niet in woorden te omschrijven. Nadien zijn we dan heel voorzichtig teruggereden richting de camping om daar onder een schitterende sterrenhemel en bij het geluid van vele wilde dieren in slaap te vallen. Wat kan een mens nog meer wensen om in slaap te vallen? Yep, indeed, had inderdaad Peter maar al te graag willen inruilen voor de vrouw van mijn dromen dan!! Sorry Peter, ma da zijn de wetten van de natuur eh.. Voor de rest komen we wel super overeen!!
Na een zalige nacht in ons tentje, waren we toch weer vroeg uit de veren want de zonsopgangen schijnen hier magnifique te zijn. Zijn dan rond 5u30 onmiddellijk doorgereden richting opnieuw de Remarkable Rocks om daar de zon te zien opkomen. En was echt raar want alweer was er niemand om die natuurfenomenen te aanschouwen op het mooiste moment van de dag!? Of zou het aan ons liggen? Zou het kunnen dat wij een beke raar geworden zijn van al die gezonde lucht?? Was alleszins fantastisch. Zijn hier dan ook een tijdje gebleven om te genieten van al die schoonheid!
Na ons typisch Australisch ontbijt (boterhammen met Nutella) zijn we dan doorgereden naar Admirals Arch. Dit is een plaats waar de Nieuw-Zeelandse zeehonden aan land komen om te genieten! In tegenstelling tot Seal Bay kan je hier niet op strand, maar komen ze allemaal samen in een immense grot en op de omliggende rotsformaties. Is vooral schitterend om dan al die kleine puppies te zien zwemmen en spelen in het water.. Spijtig dat we altijd maar zo weinig tijd hebben want anders kan je hier makkelijk op je gemakske een dag slijten en gewoon genieten van het schouwspel dat deze beestjes je geven. Ook de omgeving is schitterend omdat er in de verste verte gewoon niets te zien is buiten de kleurrijke natuur, sneeuwwitte stranden en de helderblauwe oceaan... Lovely!! Na een halve dag genieten op de Remarkable Rocks en in Admirals Arch hebben we dan uiteindelijk besloten om toch nog es ergens anders naartoe te trekken ook, want anders zouden we hier 's avonds nog kunnen zitten.. Wie weet komen we hier ooit nog terug?!
's Middags hebben we dan op ons rustige manier genoten van een fikse wandeling door de natuur van het prachtige Flinders Chase National Park.. Is de ideale manier om de wilde dieren die hier leven te kunnen spotten. Kangoeroes, reptielen zoals de goanna, mooie echidna's (ongeveer zoals een egel, maar dan nog een maatje groter en veel kleurrijker), enzo.. Echt een toffe manier om een zonnige namiddag door te brengen!! Eens terug op de camping hebben we dan onszelf getrakteerd op een lekker avondmaal (lekker betekent dan vooral beter dan het gewone kampeereten, en is niet zo moeilijk ) en een lekker goedkoop glaasje wijn.. Heerlijk!!
Goanna
Uiteindelijk hebben we dan besloten om er toch terug op uit te trekken om toch terug ergens een zonsondergang mee te pikken.. Zijn dan terug naar de Admirals Arch getrokken waar we terug genoten van alles wat de natuur ons te bieden had...Fenomenaal schoon..Nadien kwam echter de trage terugweg naar de camping.. En gelukkig dat we traag reden, want af en toe kwam zomaar uit het niets een kangoeroe opgedoken om dan gezellig even te blijven zitten in het midden van de baan.. Veilig thuisgekomen dan terug in onze slaapzak gekropen en proberen slapen. Is echter niet gemakkelijk als dat juist in de buurt van een groepje koala's is. Want zien er echt schattige beestjes uit en zijn ook zo pluizig, ma het geluid dat ze maken past helemaal niet bij hen.. Lijkt net alsof er ergens een varken gekeeld wordt!! Als ik thuis ben zal ik eventueel wel es een imitatie prober te geven, maar Peter is er vele beter in. Hij klinkt echt als een bronstig mannetje!!!
De volgende dag hebben we dan es op ons gemakske uitgeslapen en dan es begonnen aan de was en de plas (jaja, moet hier ook gebeuren hoor) Na alles terug een beetje in orde gekregen te hebben, een beetje want zijn blijkbaar allebei niet van de meest ordelijke (ma werken eraan...) zij we dan stilletjes doorgereden naar het noorden van het eiland.. Gewoon om es een dagje te genieten van de rust en de stilte op een van de vele witte, onbewandelde stranden.. Is echt een wonderlijk gevoel om zo gans alleen op zo'n strand te zijn en te kunnen zwemmen in zo'n helder water.. Voor de rest was het dan gewoon beke bezig blijven met lezen, dagboek bijhouden, verbranden en nog beetje meer verbranden( straffe zon hier onder het gat in de ozonlaag), klauteren tussen de rotsen (lees: Peter gaat op zijn gat tussen de rotsen). Was dus echt een rustig dagje en zelf zo erg dat we compleet het uur uit het oog verloren waren en zo blijkbaar het pelican feeding gemist hebben.. Maar geen nood! Zijn dan doorgereden terug naar Browns Beach en zijn daar getrakteerd geweest op een van de mooiste avonden ooit!! Schitterende zonsondergang, pelikanen die om de haverklap heen en weer vliegen, dolfijnen die op enkele meters voor onze ogen een beetje komen spelen, enzo, enzo.. Moe van het nietsdoen, maar wel voldaan hebben we dan terug de tent opgezet en een tukje gedaan.. Want de volgende morgen was het alweer gedaan. Rond 10u hebben we dan de ferry teruggenomen naar het vasteland.. Beetje met spijt in het hart, ma moest ik ooit terugkomen naar Australie, is dit echt een van de must do and see's!!
copyright: Peter De Jaeger - www.bloggen.be/peterdownunder
Dinsdagavond nodigt Michelle ons uit voor haar verjaardagsfeestje. De trendy bar is niet wat ons reisbudget kan verdragen maar dat neemt niet weg dat we ons hartstikke amuseren.
Tegelijkertijd is het ook een beetje het afscheidsfeestje van Jean. Denk nu niet dat hij naar huis komt maar hij is hier met een 'Working Holiday Visum' en de tijd van werken is daar. Er zijn namelijk dollars nodig om alle schitterende dingen te doen die nog op het verlanglijstje staan. Het vermoeden is dat met de contacten van tijdens ons laatste bezoek aan de Australische hoofdstad en een beetje hulp van de Belgische ambassadeur er wel een vacante plaats is te vinden in Canberra.
In de namiddag bevinden we ons al op de residentie voor een fijn weerzien met de ambassadeur, zijn vrouw en een Biertje uit het vaderland. Jean droppen we in een hostel en als alles volgens plan verloopt zien we elkaar terug in Melbourne voor de Australian Open Tennis. Wat hij sindsdien zo allemaal uitspookt en meer details moet je lezen op zijn blog (zie links), ik heb al werk genoeg aan mijn eigen blog.
Peter en ik proberen de komende weken een druk programma af te werken. Het begint zoals bijna elke trip in Australie met een lange dag in de auto. Alhoewel het dit keer vrij goed meevalt, we houden dan ook verschillende stops! Een 1ste keer zetten we 'The Beast' aan de kant in Wagga Wagga. Daar bevindt zich de grootste schapenmarkt van Australie. Gemiddeld worden er elke donderdag 50.000 lammeren en schapen verhandeld. Het is een uniek zich en er heerst een aparte sfeer. Er lopen veel speciale karakters rond en ik heb het nu niet over de schapen. De rest van de dag verloopt even goed wanneer we in Hay gratis gebruik in het openluchtzwembad kunnen duiken en in Mildura een gratis camping vinden.
De volgende dag rijden we dwars door Adelaide. We houden er geen halt want het is de bedoeling nog voor 7 p.m. Cape Jervis te bereiken. Het is vanuit dit havenstadje dat de ferry naar Kangeroo Island vertrekt. Dit eiland op 13 km van de kust is een waar paradijs. Het is grotendeels een nationaal park en een oase voor australisch wildlife. Doordat we slechts 's avonds de ferry kunnen nemen is het reeds te donker om op het eiland nog veel verder te rijden. Het is niks nieuws als ik schrijf dat het gevaarlijk is om 's avonds kangeroes tegen te komen op de weg. En zoals de naam van het eiland laat vermoeden zijn die beesten hier ook aanwezig. De naam van het eiland is echter niet daarvan afkomstig. Ene kapitein Flinders heeft die naam bedacht toen zijn crew hier in 1803 een waar kangeroe eetfestijn hield.
Dus bij aankomst zetten we al vlug ons tentje op aan Browns Beach om er te genieten van een schitterende zonsondergang.
zonsondergang aan Browns Beach
De volgende morgen zijn we dan voor zonsopgang opgestaan om naar het meest oostelijke puntje van het eiland te rijden om daar te kunenn genieten van het mooie panorama op de oceaan en de vuurtoren van Cape Willoughby. Onderweg opnieuw veel kangoeroes tegengekomen, ma blijkbaar zijn ze een beetje cameraschuw want vooraleer je tijd hebt om nog maar je camera boven te halen zijn ze al terug verdwenen met de noorderzon. Omdat we dan moesten wachten tot het infocenter zou openen hebben we dan nog een beetje rondgewandeld en op onze weg zijn we dan bij wonder een verdwaalde pingiun tegengekomen... Maar blijkt later dat het hier elke avond volzit met deze kleine pluizige diertjes, dus was niet echt zo verdwaald, enkel nog niet echt uitgeslapen waarschijnlijk..
Na eerst al de nodige informatie te verzamelen zijn we dan stilletjesaan vanuit Penneshaw doorgereden richting Seal Bay. Aangezien we echter niet gehaast waren hebben we ruim de tijd genomen om rustig rond te cruisen langs de rode aardewegeltjes.. Dit bracht ons langs mooie landschappen en onze eerste echte pitstop was in een distilleerderij waar ze drank maakten van eucalyptus.. Leek ons een ideaal plekje om onze batterijen terug op te laden.. We zijn echter nooit aan het proeven toegekomen omdat onze aandacht te veel afgeleid werd door een klein baby-kangoeroetje dat ginds opgevoed werd als huisdier.. De mama was slachtoffer geweest van een ongeluk en dus werd het kleintje daar verder verzorgd.. Schitterend om zo'n lieverdje ne keer in je handen te kunnen hebben!! Ma als huisdier zou ik het waarschijnlijk toch niet echt zien zitten.
Zijn dan met grote voldoening verder gereden richting Seal Bay.. Dit is een van de plekken op het eiland waar Australische zeehonden aan land komen om te rusten, te spelen, enzo.. Eens aangekomen hadden we de keuze om ze vanop afstand te observeren of om tot op het strand te gaan om ze van daaruit beter te kunnen zien?! Voor een keer hebben we voor duurdere optie gekozen en amai... Echt een van de verstandigste keuzes die we hier al gemaakt hebben In kleine groepjes konden we op het strand met de gids en vanop een 20-tal meter was het al een schitterend schouwspel om de zeehonden en puppies bezig te zien. De oudere mannetjes al slapend, zich af en toe es uitrekkend of verrollend en de kleintjes als spelend huppelend over het strand. Amazing!! Dan op gegeven moment zei de gids dat het af en toe wel es kon gebeuren dat een puppie nieuwsgierig werd en zou willen spelen met mensen.. Haar woorden waren amper koud of kwam daar al eentje afgestrompeld!!! Het beestje kwam tot op halve meter van ons, nieuwsgierig wat al die rare wezens deden op zijn terrein. Van de presentatie van de gids kwam er dan niet veel meer in huis, want waren te geconcentreerd op het nemen van unieke kiekjes.. En achteraf gezien is dat echt wel goed gelukt!! Een onvergetelijk moment.. Hebben dan eerst vanop afstand nog een beetje zitten nagenieten van het unieke wat we net mogen zien hebben en nadat de batterijen volledig opgeladen waren zijn we dan vlug doorgereden want we wouden de zonsondergang toch nog ergens zien.
Eerste tussenstop was Little Sahara. Zoals de naam al doet vermoeden is het een woestijn met zand, witter dan wit. Niet echt iets speciaals eigenlijk, ware het niet dat het een woestijn is van ongeveer een vierkante km omgeven door niets anders dan groene tropische bossen. Een klein wit vlekje te midden van prachtig groen. Strange, ma weer een ander natuurfenomeen. Wordt nog nen groene jongen als het zo blijft doorgaan.
Erna zijn we dan snel doorgereden naar de camping. Onderweg nog een sanctuary voor koala's tegengekomen, en ik zei: "waarom zouden we betalen om koala's te zien als er ook in het wild rondlopen hier?" Waarop Peter antwoordde: "zullen dan wel heel veel gelukkig moeten hebben"! Ma was blijkbaar echt wel onze lucky day blijkbaar want wie huppelde daar nog geen minuut later langs de kant van de weg? Inderdaad, een lief klein koala'tje.. Is schitterend om ze zo schoon te kunnen zien lopen in het wild en ook wel beke zeldzaam.. Want hebben hem dan gevolgd en in feite buiten wat rondhangen in bomen, wat eucalyptus eten en vooral heeeeel veel slapen doen die beestjes in feite niets.. Zo'n luxeleventje!!Erna dan onmiddellijk doorgereden naar de camping.. Eindelijk eens electriciteit, eindelijk eens warm en proper water, eindelijk eens ook een beetje luxe voor ons!!
Na ons tentje dan opgezet te hebben zijn we dan doorgereden naar het puntje van het eiland om de Remarkable Rocks te zien bij zonsondergang.. Is een schitterende rotsformatie die gevormd is door erosie. Alle rotsen apart hebben een speciale vorm gekregen door de wind en het water. Waren daar de enigste mensen die nog rondliepen dus was echt wel schitterend. De andere mensen waren er blijkbaar niet echt zo verzot op om na zonsondergang nog te rijden. Ma ze weten echt niet wat ze gemist hebben.. Een prachtige zonsondergang in nog een fenomenalere omgeving!! Niet in woorden te omschrijven. Nadien zijn we dan heel voorzichtig teruggereden richting de camping om daar onder een schitterende sterrenhemel en bij het geluid van vele wilde dieren in slaap te vallen. Wat kan een mens nog meer wensen om in slaap te vallen? Yep, indeed, had inderdaad Peter maar al te graag willen inruilen voor de vrouw van mijn dromen dan!! Sorry Peter, ma da zijn de wetten van de natuur eh.. Voor de rest komen we wel super overeen!!
Na een zalige nacht in ons tentje, waren we toch weer vroeg uit de veren want de zonsopgangen schijnen hier magnifique te zijn. Zijn dan rond 5u30 onmiddellijk doorgereden richting opnieuw de Remarkable Rocks om daar de zon te zien opkomen. En was echt raar want alweer was er niemand om die natuurfenomenen te aanschouwen op het mooiste moment van de dag!? Of zou het aan ons liggen? Zou het kunnen dat wij een beke raar geworden zijn van al die gezonde lucht?? Was alleszins fantastisch. Zijn hier dan ook een tijdje gebleven om te genieten van al die schoonheid!
Na ons typisch Australisch ontbijt (boterhammen met Nutella) zijn we dan doorgereden naar Admirals Arch. Dit is een plaats waar de Nieuw-Zeelandse zeehonden aan land komen om te genieten! In tegenstelling tot Seal Bay kan je hier niet op strand, maar komen ze allemaal samen in een immense grot en op de omliggende rotsformaties. Is vooral schitterend om dan al die kleine puppies te zien zwemmen en spelen in het water.. Spijtig dat we altijd maar zo weinig tijd hebben want anders kan je hier makkelijk op je gemakske een dag slijten en gewoon genieten van het schouwspel dat deze beestjes je geven. Ook de omgeving is schitterend omdat er in de verste verte gewoon niets te zien is buiten de kleurrijke natuur, sneeuwwitte stranden en de helderblauwe oceaan... Lovely!! Na een halve dag genieten op de Remarkable Rocks en in Admirals Arch hebben we dan uiteindelijk besloten om toch nog es ergens anders naartoe te trekken ook, want anders zouden we hier 's avonds nog kunnen zitten.. Wie weet komen we hier ooit nog terug?!
's Middags hebben we dan op ons rustige manier genoten van een fikse wandeling door de natuur van het prachtige Flinders Chase National Park.. Is de ideale manier om de wilde dieren die hier leven te kunnen spotten. Kangoeroes, reptielen zoals de goanna, mooie echidna's (ongeveer zoals een egel, maar dan nog een maatje groter en veel kleurrijker), enzo.. Echt een toffe manier om een zonnige namiddag door te brengen!! Eens terug op de camping hebben we dan onszelf getrakteerd op een lekker avondmaal (lekker betekent dan vooral beter dan het gewone kampeereten, en is niet zo moeilijk ) en een lekker goedkoop glaasje wijn.. Heerlijk!!
GoannaUiteindelijk hebben we dan besloten om er toch terug op uit te trekken om toch terug ergens een zonsondergang mee te pikken.. Zijn dan terug naar de Admirals Arch getrokken waar we terug genoten van alles wat de natuur ons te bieden had...Fenomenaal schoon..Nadien kwam echter de trage terugweg naar de camping.. En gelukkig dat we traag reden, want af en toe kwam zomaar uit het niets een kangoeroe opgedoken om dan gezellig even te blijven zitten in het midden van de baan.. Veilig thuisgekomen dan terug in onze slaapzak gekropen en proberen slapen. Is echter niet gemakkelijk als dat juist in de buurt van een groepje koala's is. Want zien er echt schattige beestjes uit en zijn ook zo pluizig, ma het geluid dat ze maken past helemaal niet bij hen.. Lijkt net alsof er ergens een varken gekeeld wordt!! Als ik thuis ben zal ik eventueel wel es een imitatie prober te geven, maar Peter is er vele beter in. Hij klinkt echt als een bronstig mannetje!!!
De volgende dag hebben we dan es op ons gemakske uitgeslapen en dan es begonnen aan de was en de plas (jaja, moet hier ook gebeuren hoor) Na alles terug een beetje in orde gekregen te hebben, een beetje want zijn blijkbaar allebei niet van de meest ordelijke (ma werken eraan...) zij we dan stilletjes doorgereden naar het noorden van het eiland.. Gewoon om es een dagje te genieten van de rust en de stilte op een van de vele witte, onbewandelde stranden.. Is echt een wonderlijk gevoel om zo gans alleen op zo'n strand te zijn en te kunnen zwemmen in zo'n helder water.. Voor de rest was het dan gewoon beke bezig blijven met lezen, dagboek bijhouden, verbranden en nog beetje meer verbranden( straffe zon hier onder het gat in de ozonlaag), klauteren tussen de rotsen (lees: Peter gaat op zijn gat tussen de rotsen). Was dus echt een rustig dagje en zelf zo erg dat we compleet het uur uit het oog verloren waren en zo blijkbaar het pelican feeding gemist hebben.. Maar geen nood! Zijn dan doorgereden terug naar Browns Beach en zijn daar getrakteerd geweest op een van de mooiste avonden ooit!! Schitterende zonsondergang, pelikanen die om de haverklap heen en weer vliegen, dolfijnen die op enkele meters voor onze ogen een beetje komen spelen, enzo, enzo.. Moe van het nietsdoen, maar wel voldaan hebben we dan terug de tent opgezet en een tukje gedaan.. Want de volgende morgen was het alweer gedaan. Rond 10u hebben we dan de ferry teruggenomen naar het vasteland.. Beetje met spijt in het hart, ma moest ik ooit terugkomen naar Australie, is dit echt een van de must do and see's!!
copyright: Peter De Jaeger - www.bloggen.be/peterdownunder
Meer verhalen volgend binnenkort. Nu is het opnieuw 100% concentratie voor het tennis. Kimmie is goed bezig en wij laden ons nu reeds op voor de finale van zaterdag. Als ze de finale haalt zal je niet naast ons kunnen kijken.
Groeten vanuit Melbourne xXx
Scooner
posted by Stijn at 05:20
5 comments
