Epoque & Chaos
Op dinsdag 29 augustus iets na 7u sta ik reeds gewassen en geschoren klaar om naar Sydney te vertrekken. Bijna al mijn spullen staan reeds in het appartement van Richard. Ik hoef dus enkel een kleine dagrugzak mee te sleuren. Niet dat ik veel moet sleuren vandaag want ik kan meerijden met een vriend naar Sydney. Hij dropt me af aan een treinstation van waar ik het centrum kan bereiken. Dan nog een korte rit van 10 minuten op de bus en ik sta in Cammeray. Deze wijk ligt ten noorden van het stadscentrum, telkens ik dus de bus neem rijden we over de Harbour Bridge en zie ik links (of rechts, als we terugrijden) het Opera House.
Ik logeer dus bij Richard in een apartementscomplex met een prachtige binnentuin. Het is misschien niet de meeste ideale accommodatie. Hiermee bedoel ik het samenleven met een 61j oude man en zijn veel jongere Philipijnse vriendin waarmee hij een lat-relatie heeft. Maar het zijn en blijven het super gastvrije en gulle mensen. Dat ik geen huur betaal, gratis mag mee-eten en de computer met internetverbinding op mijn kamer staat is meer dan ik mag vragen. En zo logeer ik hier dus al bijna 7 weken.
Woensdag 30 augustus breng ik een dagje door op de schoolbanken. Ik ben namelijk verplicht een 'RSA-certificaat' te kunnen voorleggen als ik morgen aan de slag wil gaan in het Belgian Beer Cafe Epoque. Dit diploma is sinds 1996 een verplichting voor iedereen die in New South Wales betrokken is bij de verkoop en het serveren van alcoholische dranken. De cursus ($85) vindt plaats in het hartje van de stad ergens op de 7de verdieping. Om 9u30 zitten ik en nog zo'n 25 anderen uit alle hoeken van de wereld (Tibet, Nieuw-Zeeland, Frankrijk, Duitsland, Brazilie, Japan,...) klaar voor 61/2u uitleg over "Responsible Service of Alcohol'. Het is tegen de verwachtingen in geen saaie boel en dat komt vooral door de lesgever. Hij voldoet aan alle cliche beelden van een aussie en is een en al energie en enthousiasme bij overlopen van de cursus. Spijtig genoeg hoort daar ook zijn taaltje bij waardoor hij moeilijk te verstaan is. Dat neemt niet weg dat hij een boel interessante dingen weet te vertellen.
Zo leren we onder ander het volgende:
De eerste werkdag begint om 18.30u en ik moet me enkele bezighouden met het serveren en uitschenken van de bieren, plus af en toe een wijntje of water. Blijkbaar is niet iedereen die naar een een Belgische bar komt verzot op het Belgische bier. Het werk verloopt al bij al vrij vlot. Het grootste struikelblok is het uit elkaar houden van de verschillende tafelnummers. Da's echter gewoon een kwestie van tijd, zodat ik met het nodige zelfvertrouwen de komende werkweken tegemoet zie. 2 Dagen later klinkt mijn verhaal al iets anders. Waarom? Omdat de zaterdag geen donderdag is. Ik verklaar me nader. De weekdagen zijn druk, meestal volgeboekt, maar je blijft het overzicht behouden over het ganse restaurant. De vrijdag- en zaterdagavond daarintegen zijn hectisch. Op het einde van zo'n avond zijn zo'n 180 gasten de revue gepasseerd en dan spreek ik nog niet over het bargedeelte die afgeladen vol zit. Elke zaterdag komt ook nog eens een live-band optreden wat ervoor zorgt dat tijdens de piekuren (van 19.00u tot 22.00u) aan een verschroeiend tempo moet gewerkt worden. Het positieve is dat de weekends aan dit tempo voorbij vliegen met de bijhorende dollars want weekendwerk levert me bijna 40% extra op.
Geleidelijk aan evolueert mijn job ook tot volwaardige kelner/ober. Ik bedoel hiermee dat ik me niet enkel en alleen meer bezig hou met de dranken maar een volledige sectie van het restaurant voor mijn rekening neem. Na enkele weken bevalt het me meer en meer.
Voor meer info ga naar de website, zie links!!
Enige probleem na de 1ste week: ik heb veel te weinig uren. Ik werk amper 20 tot max. 25u, wat inhoud dat ik 4 a 5 avonden in de week bezig ben, maar voor het overige veel te veel vrije tijd. Op zich niet erg ware het niet dat ik op die manier al die zuur verdiende stuivertjes te vlug weer kwijt ben aan allerhande dingen. Enige oplossing hiervoor is het zoeken van een 2de job. Ik zoek naar iets overdag want ik wil de job in Epoque niet opgeven. De zoektocht verloopt via de klassieke kanalen: krant, internet, agentschap, ... De eerste 2 dagen heb ik het gevoel dat niemand geinteresseerd is in een een werkkracht die slechts 2 maanden in Sydney blijft. Het merendeel verwacht 6 maaden engagement of ten minste 3 maanden. Daarbij komt ook nog eens dat ik een job wil vinden in de buurt zodat ik geen uren/dollars verlies met de bus of trein. Op vrijdagmorgen krijg ik plots een telefoontje van Chaos Cafe. Ik op hun antwoordapparaat een berichtje nagelaten. Ik kan onmiddellijk beginnen en met onmiddellijk bedoel ik dat ik een uurtje na hun telefoontje reeds aan de slag was. Ik moest eerst nog even opzoeken hoe er te geraken maar na 25 min stappen heb ik het gevonden. Hier geen uniform en weinig tierlantijntjes maar wel een relaxte aussie-sfeer. Wat niet wil zeggen dat er niet gewerkt moet worden. Net zoals in Epoque zijn de weekends super-druk. In de naam wordt cafe vermeld maar er wordt hier geen bier geserveerd. Chaos is gespecialiseerd in koffie, vruchtensappen, milkshakes, muffins, ontbijt tot 16u en als lunch salades, wraps, ... Het werk is aan de ene kant hetzelfde en aan de andere kant zo verschillend (same, same but different). Beide jobs zijn kelner maar in Chaos heerst een lossere sfeer en komt een andere publiek. De meeste klanten blijven niet lang hangen en komen vlug ontbijten/lunchen of bestellen een take-away koffie.
De job bevalt me en het is te combineren met de Belgian Bar. Alhoewel het op sommige dagen erg krap is. Elke woensdag, donderdag en zaterdag heb ik dubbele shiften. Ik start omstreeks 8 of 9u tot 17u en daarna moet ik me haasten om te douchen en iets te eten want om 18.30u wordt ik in Epoque verwacht.
De weinige dagen dat ik niet werk spook ik dan ook niet veel uit. Eens ik uitgeslapen ben is er al vaak een 1/2 halve dag voorbij. Maar je hoort me niet klagen, ik heb het reuze naar mijn zin en tel stillekes af tot 2 november. Dat wordt mijn laatste werkdag. De 3de november komt Jean toe en dan is het terug 100% vakantie!!!
BYE
Ik logeer dus bij Richard in een apartementscomplex met een prachtige binnentuin. Het is misschien niet de meeste ideale accommodatie. Hiermee bedoel ik het samenleven met een 61j oude man en zijn veel jongere Philipijnse vriendin waarmee hij een lat-relatie heeft. Maar het zijn en blijven het super gastvrije en gulle mensen. Dat ik geen huur betaal, gratis mag mee-eten en de computer met internetverbinding op mijn kamer staat is meer dan ik mag vragen. En zo logeer ik hier dus al bijna 7 weken.
Woensdag 30 augustus breng ik een dagje door op de schoolbanken. Ik ben namelijk verplicht een 'RSA-certificaat' te kunnen voorleggen als ik morgen aan de slag wil gaan in het Belgian Beer Cafe Epoque. Dit diploma is sinds 1996 een verplichting voor iedereen die in New South Wales betrokken is bij de verkoop en het serveren van alcoholische dranken. De cursus ($85) vindt plaats in het hartje van de stad ergens op de 7de verdieping. Om 9u30 zitten ik en nog zo'n 25 anderen uit alle hoeken van de wereld (Tibet, Nieuw-Zeeland, Frankrijk, Duitsland, Brazilie, Japan,...) klaar voor 61/2u uitleg over "Responsible Service of Alcohol'. Het is tegen de verwachtingen in geen saaie boel en dat komt vooral door de lesgever. Hij voldoet aan alle cliche beelden van een aussie en is een en al energie en enthousiasme bij overlopen van de cursus. Spijtig genoeg hoort daar ook zijn taaltje bij waardoor hij moeilijk te verstaan is. Dat neemt niet weg dat hij een boel interessante dingen weet te vertellen.
Zo leren we onder ander het volgende:
- Nooit of te nimmer alcohol serveren en/of verkopen aan een minderjarige. Bij de minste twijfel een identificatie bewijs voorzien van een foto vragen. Bij overtreding hiervan kan de boete oplopen tot $5500.
- Met de 'Standaard Drinks Guide' kom je te weten dat een shot Vodka (40%) van 30ml en een Scooner (425ml) light beer (3%) allebei ongeveer 10 gram of pure alcohol bevatten.
- En nog een resem andere dingen ...
De eerste werkdag begint om 18.30u en ik moet me enkele bezighouden met het serveren en uitschenken van de bieren, plus af en toe een wijntje of water. Blijkbaar is niet iedereen die naar een een Belgische bar komt verzot op het Belgische bier. Het werk verloopt al bij al vrij vlot. Het grootste struikelblok is het uit elkaar houden van de verschillende tafelnummers. Da's echter gewoon een kwestie van tijd, zodat ik met het nodige zelfvertrouwen de komende werkweken tegemoet zie. 2 Dagen later klinkt mijn verhaal al iets anders. Waarom? Omdat de zaterdag geen donderdag is. Ik verklaar me nader. De weekdagen zijn druk, meestal volgeboekt, maar je blijft het overzicht behouden over het ganse restaurant. De vrijdag- en zaterdagavond daarintegen zijn hectisch. Op het einde van zo'n avond zijn zo'n 180 gasten de revue gepasseerd en dan spreek ik nog niet over het bargedeelte die afgeladen vol zit. Elke zaterdag komt ook nog eens een live-band optreden wat ervoor zorgt dat tijdens de piekuren (van 19.00u tot 22.00u) aan een verschroeiend tempo moet gewerkt worden. Het positieve is dat de weekends aan dit tempo voorbij vliegen met de bijhorende dollars want weekendwerk levert me bijna 40% extra op.
Geleidelijk aan evolueert mijn job ook tot volwaardige kelner/ober. Ik bedoel hiermee dat ik me niet enkel en alleen meer bezig hou met de dranken maar een volledige sectie van het restaurant voor mijn rekening neem. Na enkele weken bevalt het me meer en meer.
Voor meer info ga naar de website, zie links!!Enige probleem na de 1ste week: ik heb veel te weinig uren. Ik werk amper 20 tot max. 25u, wat inhoud dat ik 4 a 5 avonden in de week bezig ben, maar voor het overige veel te veel vrije tijd. Op zich niet erg ware het niet dat ik op die manier al die zuur verdiende stuivertjes te vlug weer kwijt ben aan allerhande dingen. Enige oplossing hiervoor is het zoeken van een 2de job. Ik zoek naar iets overdag want ik wil de job in Epoque niet opgeven. De zoektocht verloopt via de klassieke kanalen: krant, internet, agentschap, ... De eerste 2 dagen heb ik het gevoel dat niemand geinteresseerd is in een een werkkracht die slechts 2 maanden in Sydney blijft. Het merendeel verwacht 6 maaden engagement of ten minste 3 maanden. Daarbij komt ook nog eens dat ik een job wil vinden in de buurt zodat ik geen uren/dollars verlies met de bus of trein. Op vrijdagmorgen krijg ik plots een telefoontje van Chaos Cafe. Ik op hun antwoordapparaat een berichtje nagelaten. Ik kan onmiddellijk beginnen en met onmiddellijk bedoel ik dat ik een uurtje na hun telefoontje reeds aan de slag was. Ik moest eerst nog even opzoeken hoe er te geraken maar na 25 min stappen heb ik het gevonden. Hier geen uniform en weinig tierlantijntjes maar wel een relaxte aussie-sfeer. Wat niet wil zeggen dat er niet gewerkt moet worden. Net zoals in Epoque zijn de weekends super-druk. In de naam wordt cafe vermeld maar er wordt hier geen bier geserveerd. Chaos is gespecialiseerd in koffie, vruchtensappen, milkshakes, muffins, ontbijt tot 16u en als lunch salades, wraps, ... Het werk is aan de ene kant hetzelfde en aan de andere kant zo verschillend (same, same but different). Beide jobs zijn kelner maar in Chaos heerst een lossere sfeer en komt een andere publiek. De meeste klanten blijven niet lang hangen en komen vlug ontbijten/lunchen of bestellen een take-away koffie.
De job bevalt me en het is te combineren met de Belgian Bar. Alhoewel het op sommige dagen erg krap is. Elke woensdag, donderdag en zaterdag heb ik dubbele shiften. Ik start omstreeks 8 of 9u tot 17u en daarna moet ik me haasten om te douchen en iets te eten want om 18.30u wordt ik in Epoque verwacht.
De weinige dagen dat ik niet werk spook ik dan ook niet veel uit. Eens ik uitgeslapen ben is er al vaak een 1/2 halve dag voorbij. Maar je hoort me niet klagen, ik heb het reuze naar mijn zin en tel stillekes af tot 2 november. Dat wordt mijn laatste werkdag. De 3de november komt Jean toe en dan is het terug 100% vakantie!!!
BYE
posted by Stijn at 03:46
4 comments
