vrijdag, september 22, 2006

ABC Gardening Expo

Het lijkt een eeuwigheid maar 't is slechts 4 weken geleden dat de ABC Gardening Expo doorging. Deze expo ging door van vrijdag 25 t.e.m. zondag 27 augustus. De voorbereidingen voor dit groots evenement waren reeds begonnen toen ik in Broke aankwam op 13 juli en bereikten hun climax enkele dagen voor de show.
Sinds de start van Pickled & Pitted (River Flats Estate) zo'n jaar geleden worden wekelijks markten aangedaan. Deze zijn allemaal piepklein in vergelijking met deze Expo, die enkele 1000-den bezoekers lokt. De inschrijvingsprijs is dan ook navenant, zo'n $1000 voor 3 dagen. Er heerst een intense spanning in de dagen vooraf en er zijn twijfels of er wel voldoende zal verkocht worden om over winst te kunnen spreken.


Misschien even verduidelijken wat die Expo exact inhoud. ABC is een van de nationale publieke omroepen, te vergelijken met de BRT. Het is een van de enige zenders waar ik naar kan kijken (samen met SBS) en niet omdat alle programma's zo boeiend zijn maar er zijn geen onderbrekingen voor reclame. Dit in fel contrast met de commerciele kanalen (7 - 9 - 10) waar quasi elke 10 min tijd wordt gemaakt om naar het toilet te gaan of de frigo leeg te plunderen. Daarbij komt nog eens dat het merendeel van die reclames niet het niveau halen die men op WTV of Focus toelaat. Op ABC wordt dus een programma in de trend van 'Groene Vingers' uitgezonden. Dat verklaart de ABC in de naam, de Gardening spreekt voor zich. Alles wat met tuinieren te maken heeft komt op deze Expo aan bod.
Dit wordt erg ruim genomen want er is ook plaats voorzien voor het uitstallen van wijn, honing, chocolade, koekjes, snoep, kruiden, .... en ook olijfolie en aanverwanten.
Plaats van gebeuren is het Sydney Olympic Park, inderdaad daar waar de Olympische Spelen van 2000 plaatsvonden.

Ondertussen heb ik ook contact gehad met het Belgian Beer Cafe: Epoque. Mijn CV hebben ze goed ontvangen en ik kan er beginnen en dit liever vandaag dan morgen. De Duvels, Stellas, Westmalles, ... zullen nog even moeten wachten tot na het weekend. Of toch niet want enkele dagen voor de Expo rijden we met 2 volgeladen auto's naar Sydney. Alles samen zullen we een stock ter beschikking hebben ter waarde van $30.000. Deze wordt grotendeels bewaard in de kelder van Richard. Dat is de ex-man van Marian, alhoewel ze zijn niet officieel gescheiden dus is het nog altijd haar echtgenoot. Ze leven al enkele jaren apart en zijn nog steeds goede vrienden. Het is ook bij Richard dat ik zal logeren tijdens de weken dat ik in Sydney verblijf. Het appartement ligt in Cammeray en da's op maximum 2 min. stappen van Epoque. Ik maak gebruik van onze trip om kennis te maken met de manager Kate en we spreken af dat ik op donderdag 31 augustus start.

De expo zelf begint op donderdagavond met een sisser. We arriveren aan de 'Dome' met de verwachting onze stock te kunnen achterlaten in een kraam van 4 op 3 meter. Dat blijkt echter een zware vergissing ons kraam is slechts 2 op 2 meter. De vele plannetjes die we de voorbije dagen hebben getekend met verschillende opzettingen zijn plots waardeloos. We staan niet te lang stil bij de vergissing en zijn al blij dat we op een hoek staan met 2 open zijden. Het opstellen zelf stellen we uit tot vrijdagmorgen. Dit geeft ons dus voldoende tijd om terug te rijden naar Cammeray en in Epoque te relaxen bij een Belgische pint. 's Avonds komt David de zoon van Marian en Richard langs om mee te genieten van een heerlijke Swing'n Chick uit de oven.


De 3 dagen op de expo verlopen vrij gelijkaardig met dat ene verschil dat het op zaterdag druk is. De vrijdag en zondag zijn rustig en er is dan ook voldoende tijd om zelf rond te wandelen op de expo. Het zijn lange dagen telkens van 9 tot 17u met een brede commerciele glimlach mensen proberen te overtuigen een van de producten te proeven en daarna natuurlijk te kopen. Ik geniet ervan met volle teugen en leer enkele toffe aussies kennen. Het liefst ga ik langs bij het chocoladekraam. Zij bieden me trouwens een job aan maar het Belgian Cafe wacht op me.
Als we op zondagavond de slotsom maken dan is die slechts gematigd positief. De opbrengsten zijn voldoende (ongeveer $7000) maar wegen niet op tegen het vele werk die dit evenement vraagt. Het is allezins stukken beter dan het honingkraam tegenover ons die tot op zondagmiddag zijn inschrijvingsgeld nog niet had gerecupereerd.




Diezelfde dag rijden we nog terug naar Broke. Ik zou kunnen blijven in Sydney maar doe dat niet want op maandagmiddag gaan we lunchen in Majors Lane. Het is de 2de maal dat ik hier kom en net zoals de vorige keer is het eten overheerlijk. De chef, Ben Sales is amper 27 en was 10 jaar geleden de jongste chef van New South Wales (da's de provincie waar Broke en Sydney zich in bevinden, zie kaartje). Hij geniet nog steeds volop van zijn job en is trots me z'n keuken en rookhuis te tonen. Het is ook hij die de Swing'n Chicks van Shell rookt.

We toasten op het succes van het voorbije weekend en blikken terug op de voorbije weken. Want morgenvroeg ruil ik Broke in voor Sydney. Zij het slechts voor 2 maanden want wanneer Jean hier op 2 november toekomt is het eerste wat we doen, terugkeren naar Broke. Jawel je leest het goed, het joar oender boane team wordt weer compleet.

GREETZ