Het leven zoals het is: Broke (deel 1)
De voorbije weken zijn 2 ladingen verse kuikens aangekomen in Broke. Deze worden met de 'taxi' geleverd in Singleton, dat is op een kleine 25 min. rijden van Broke. Daar worden ze door ons opgepikt en naar huis gebracht. Het was telkens een lading van 400 piepkleine 1-dag oude/jonge kuikens ($ 1.10/kuiken, verkocht aan $ 17/kip van 2.5kg). Ze zien er erg schattig uit met hun donsige gele pluimpjes en dat zeker in vergelijking met de vette waggelende kippen waaring ze transformeren.
Elk kuikentje wordt vastgenomen en gedwongen om wat te drinken. Dit doen we zodat de kuikens weten waar ze drinken kunnen vinden en om de dehydratatie na hun lange transport op te vangen. Het gepiep dat ze allen samen produceren is oorverdovend.
Enkele dagen later is van dat prille leven al heel wat minder te merken. Er sterven maar liefst 78 kuikens van 2 weken oud. Opnieuw een zware tegenslag voor de swing'n chicks. Er is geen wetsdokter nodig om de doodsoorzaak vast te stellen. De nachtvorst, een zeldzame regenbui en een kapotte thermostaat in hun hok zijn de schuldigen. Shell en Matt zijn beiden nog volop aan het zoeken naar het gepaste hok en de ideale leefomstandigheden. De financiele middelen zijn beperkt en vaak wordt gewerkt met rommel en brol allerhande om de hokken en omheiningen in elkaar te knutselen.
De week erna was nog erger. Het was de bedoeling om 90 vetgemeste kippen te verzamelen en deze naar het slachthuis te brengen. Om alles wat vlugger te laten verlopen komen Marian en Phill helpen om de kippen in een hoek te jagen. Aangekomen op de boerderij ziet het veld met
De week erna was alles verre van normaal. Het was de bedoeling om 90 vetgemeste kippen te verzamelen en deze naar het slachthuis te brengen. Om alles wat vlugger te laten verlopen komen Marian en Phill helpen om de kippen in een hoek te jagen. Aangekomen op de boerderij ziet het veld met de 8 weken oude kippen er uit als de Killing Fields. De hond, Madison, die bedoelt was om roofvogels en kraaien af te schrikken is losgebroken en heeft een ware ravage aangericht. Over het ganse veld liggen maar liefst 50 doodgebeten kippen. Sommige zijn aan het doodbloeden bij aankomst en spartelen nog wat rond op de grond. Geen prettig zicht maar vooraleer we de doden verzamelen moet er gewerkt worden, dus drijven we alle nog levende kippen in een hoek. Daar worden ze een per een gevangen en gewogen.
We streven naar een gewicht van 2.5kg tot 2.9kg per kip. Dat zijn joekels van kippen, maar da’s wat Matt wil. Hij is er van overtuigd dat de doorsnee kip in de winkel te klein is en nog niet de volle smaak heeft die ze zou moeten hebben. De consumenten hier zijn nog niet allemaal overtuigd in tegenstelling tot mezelf. Ik heb de laatste weken enkele kilos kip naar binnen gewerkt en ze zijn heerlijk. Zowel de verse als de gerookte kip gaat bij mij nog altijd vlot naar binnen.
Eens gewikt en gewogen worden ze in kooien gestopt klaar voor transport. We verzamelen ook alle dode kippen en gooien deze een km verder tussen de struiken. De vossen, roofvogels en andere zullen de komende weken niet van honger omkomen.
Ik vermelde reeds dat we de voorbije weken last hadden van nachtvorst. Het betreft hier telkens slecht -1 tot -3 graden onder nul. Het is hier dan wel putje winter maar die winter gelijkt in niks op onze winters, behalve dan die vriestemperaturen. Overdag is het telkens meer dan 20 graden. Eens de zon begint te schijnen wordt het lekker warm. Niemand die daar over klaagt. Daarbij is het ook nog eens kurkdroog. Alle aussie smeken om enkele weken regen in overvloed. Sommigen zeggen dat dit de droogste periode is die ze ooit hebben gekend en die sommigen zagen er toch 70 en ouder uit. Water is hier een kostbaar goed geworden en dit in een periode waarin de reserves voor de rest van het jaar worden aangelegd.
Een aangenaam gevolg, voor mij althans, is dat ik de regenjas die ik thuis ben vergeten niet nodig heb. Maar nog beter is dat het hier krioelt van de kangeroes. Door de droogte landinwaarts komen ze massaal dichter bij de akkers waar er dagelijks wordt gesproeid. Tussen de olijfbomen zie ik er dagelijks een 30-tal rondspringen en dat hebben ze hier nog nooit meegemaakt. Overal waar je rondrijdt zie je ze rondspringen en langs de kant van de weg liggen veel dode dieren. Niemand die er om treurt want er zijn er veel te veel. En ze richten veel vernielingen aan aan omheiningen, plantages, …
Binnen enkele dagen volgt deel 2.
Elk kuikentje wordt vastgenomen en gedwongen om wat te drinken. Dit doen we zodat de kuikens weten waar ze drinken kunnen vinden en om de dehydratatie na hun lange transport op te vangen. Het gepiep dat ze allen samen produceren is oorverdovend.
Enkele dagen later is van dat prille leven al heel wat minder te merken. Er sterven maar liefst 78 kuikens van 2 weken oud. Opnieuw een zware tegenslag voor de swing'n chicks. Er is geen wetsdokter nodig om de doodsoorzaak vast te stellen. De nachtvorst, een zeldzame regenbui en een kapotte thermostaat in hun hok zijn de schuldigen. Shell en Matt zijn beiden nog volop aan het zoeken naar het gepaste hok en de ideale leefomstandigheden. De financiele middelen zijn beperkt en vaak wordt gewerkt met rommel en brol allerhande om de hokken en omheiningen in elkaar te knutselen.
De week erna was nog erger. Het was de bedoeling om 90 vetgemeste kippen te verzamelen en deze naar het slachthuis te brengen. Om alles wat vlugger te laten verlopen komen Marian en Phill helpen om de kippen in een hoek te jagen. Aangekomen op de boerderij ziet het veld met
De week erna was alles verre van normaal. Het was de bedoeling om 90 vetgemeste kippen te verzamelen en deze naar het slachthuis te brengen. Om alles wat vlugger te laten verlopen komen Marian en Phill helpen om de kippen in een hoek te jagen. Aangekomen op de boerderij ziet het veld met de 8 weken oude kippen er uit als de Killing Fields. De hond, Madison, die bedoelt was om roofvogels en kraaien af te schrikken is losgebroken en heeft een ware ravage aangericht. Over het ganse veld liggen maar liefst 50 doodgebeten kippen. Sommige zijn aan het doodbloeden bij aankomst en spartelen nog wat rond op de grond. Geen prettig zicht maar vooraleer we de doden verzamelen moet er gewerkt worden, dus drijven we alle nog levende kippen in een hoek. Daar worden ze een per een gevangen en gewogen.
We streven naar een gewicht van 2.5kg tot 2.9kg per kip. Dat zijn joekels van kippen, maar da’s wat Matt wil. Hij is er van overtuigd dat de doorsnee kip in de winkel te klein is en nog niet de volle smaak heeft die ze zou moeten hebben. De consumenten hier zijn nog niet allemaal overtuigd in tegenstelling tot mezelf. Ik heb de laatste weken enkele kilos kip naar binnen gewerkt en ze zijn heerlijk. Zowel de verse als de gerookte kip gaat bij mij nog altijd vlot naar binnen.
Eens gewikt en gewogen worden ze in kooien gestopt klaar voor transport. We verzamelen ook alle dode kippen en gooien deze een km verder tussen de struiken. De vossen, roofvogels en andere zullen de komende weken niet van honger omkomen.
Ik vermelde reeds dat we de voorbije weken last hadden van nachtvorst. Het betreft hier telkens slecht -1 tot -3 graden onder nul. Het is hier dan wel putje winter maar die winter gelijkt in niks op onze winters, behalve dan die vriestemperaturen. Overdag is het telkens meer dan 20 graden. Eens de zon begint te schijnen wordt het lekker warm. Niemand die daar over klaagt. Daarbij is het ook nog eens kurkdroog. Alle aussie smeken om enkele weken regen in overvloed. Sommigen zeggen dat dit de droogste periode is die ze ooit hebben gekend en die sommigen zagen er toch 70 en ouder uit. Water is hier een kostbaar goed geworden en dit in een periode waarin de reserves voor de rest van het jaar worden aangelegd.
Een aangenaam gevolg, voor mij althans, is dat ik de regenjas die ik thuis ben vergeten niet nodig heb. Maar nog beter is dat het hier krioelt van de kangeroes. Door de droogte landinwaarts komen ze massaal dichter bij de akkers waar er dagelijks wordt gesproeid. Tussen de olijfbomen zie ik er dagelijks een 30-tal rondspringen en dat hebben ze hier nog nooit meegemaakt. Overal waar je rondrijdt zie je ze rondspringen en langs de kant van de weg liggen veel dode dieren. Niemand die er om treurt want er zijn er veel te veel. En ze richten veel vernielingen aan aan omheiningen, plantages, …
Binnen enkele dagen volgt deel 2.
posted by Stijn at 12:36
7 Comments:
Dag Stijnebolleke,
Een hele tijd dat we ook iets van ons lieten horen,maar we zijn pas thuis van vakantie in Frankrijk.We kunnen het eerder een herfst-dan zomervakantie noemen.Ondanks het slechte weer hebben we er toch van genoten,een rondrit bourgondië,provence,pyreneën en auvergne,veel bezocht ,lekker eten en een wijntje (door uw peter goedgekeurd )Smeken ze daar bij jullie om water,wij daarentegen smeken om terug wat zon.De regen valt hier nu en dan met bakken naar beneden.Het is daar nogal wat voor je een kip kan worden,eerst moet je overleven om dan toch aan het spit te draaien.Heb je ook al speciale kipgerechten klaargemaakt?.
Misschien bij je volgende verslag weten we iets meer over de pub,als je daar mag beginnen werken en hoorde je ook nog iets van Jeanke,komt hij of komt hij niet?
Tot 15 september werkt Thomas nog bij de zandsculpturen,en dan....
Het was weer leuk om zoveel nieuws te vernemen en zijn al nieuwsgierig naar je binnenkort beloofde verslag.Voor ons blijf je het liefste kuiken tussen al die kuikentjes.(merciekes voor de mooie foto's).
Groeten en natte voeten van nonkel Mark,tante Bietje en neefke Thomas ,ook aan de kangoeroe's en al de kiekskes.
,
En wij maar klagen dat er overal mieren zitten...
Na het harde boereleven in de landbouw en pluimvee sector wordt het een hele aanpassing met je nieuwe job in het Belgian Beer Cafe !! Wij brachten het ondertussen niet verder dan een bezoek aan een ciderboer in Normandië en aan de moestuin van schilder Claude Monet. Hier blijft de buienstoet voorbij trekken met alle overstromingen vandien .... 't is niet eerlijk verdeeld in de wereld. Zorg ondertussen goed voor de kipjes en bedankt voor de praktische landbouwkundige tips en de voor ons niet alledaagse verhalen. Groeten P@M
Wereldnieuws die je ginds in Ausralië zeker zal interesseren !! Het "enfant terrible" van de wielersport V.D.B. is terug op het toneel verschenen, maar dan onder de valse naam van Fransesco Del Ponte. Onder deze naam start hij in een wilde Italiaanse wielerbond.
Hoe is het verder met uw conditie ?? Wat denkt je van het vriendelijk voorstel van Philip en Ros Lannoy uit Mount Evelyn ??
Groeten Said P@M
Dag Stijnebolleke,
Hier is voor vele mensen en vooral voor the kids het gewone leventje weer herbegonnen.Gisteren 1september,was het weer zover,terug naar school,en met jou in gedachten beginnen we zondagavond terug aan de vertrouwde T.V.programma's,waaronder depfaffs.We kunnen weer eens lachen en ook ons eens goed ergeren.
Nonkel Mark is naar Barcelona, voor een congres tot woensdagnacht.
Deze namiddag breng ik met uwen lieven ma en pa een bezoekje aan de zandsculpturen en ook aan Thomas,we zullen daar eentje drinken op uw gezondheid.
Dat is wel goed nieuws dat Jeanke ,in november naar Sydney komt,en wil je ons dan laten weten wat de verrassing is dat hij hier achterlaat ,spijtig het is nog 2maanden,want we zijn hier nogal curieus.(Dat zit in de familie)
We hopen dat je het verder goed stelt,van ons alledrie heel veel groetjes en totnog.
Italië gelooft nog in VDB !! Hij debuteert op 16 september voor Acqua&Sapone .... we blijven voor u zijn fratsen volgen. Doch we wachten hier ondertussen ongeduldig op het verslag van uw fratsen. Bert is in elk geval gezond en wel terug uit Polen.
Ik heb gesaid. Groeten P@M
Stijn, was deel 2 voor binnen enkele dagen of binnen enkele weken ??? P@M Said
Een reactie posten
<< Home