Draai dan 0061|419272704

Een week verder sinds het laatste verslag en ik weet amper waar te beginnen. Er is zoveel gebeurd en de vele ontmoetingen, indrukken en nieuwe ervaringen vliegen voorbij. Het is goed dat ik beslist heb deze blog te maken, zodoende ben ik wel verplicht geregeld iets neer te pennen zodat ik over een jaar nog weet wat ik allemaal heb uitgespookt.


Vooraleer af te zakken naar Broke heb ik me een Australische SIM-kaart aangeschaft zodat iedereen me nu kan bereiken op: 0061419.27.27.04. Vraag me niet hoeveel een smsje kost tussen Belgie en Australie want ik weet het niet. Er is echter een erg goeie manier om dit te weten te komen ...

Een bankrekening heb ik ondertussen ook al, maar het nummer waarop jullie allemaal, jullie zuur verdiende stuivertjes kunnnen storten volgt later nog wel eens. De bankkaart wordt opgestuurd naar de familie Waite in Broke.

En dat is waar ik me sinds donderdagmiddag bevindt. Donderdagmorgen met de Hunter Valley Xpress bus gedropt in Cessnock, op ongeveer 30 km van Broke. Daar is Phill (een vriend van de familie) me komen oppikken. Eens in Broke volgt een hartelijk weerzien met Marian en Shell. Na enkele minuten lijkt het alsof ik maar een paar weken ben weggeweest. Veel is het hier niet veranderd. Het is wel iets rustiger: er zijn geen wwooffers, de zoon Andrew is op reis in Kroatie en de overige familieleden zijn in Sydney,...

Maar de rust is slechts schijn want er is massaal veel werk te doen. Vandaar misschien dat ik zo enthousiast wordt ontvangen. Iedereen heeft wel baat bij 2 extra helpende handen. Marian haar winkel "pickled & pitted", waar ze aromatische olieen, vinegars, tapenades, chutneys en nog veel meer verkoopt draait meer dan behoorlijk. Al deze heerlijke huisbereide delicatessen kan je komen proeven en natuurlijk ook kopen in een klein knus winkeltje bij het binnerijden van Broke. Voor degene die toevallig in de buurt zouden zijn, hier het adres: Wollombi Road 67, Broke NSW 2330. Voor meer info over de specialiteit van het huis kan je even een kijkje nemen op www.riverflatestate.com.au.

De dochter van Marian, Shell helpt hierbij maar steekt voornamelijk haar energie in het opzetten van een kippenkwekerij. Het zit nog in de beginfase, er is zelfs nog geen naam voor het bedrijf, maar de eerste lading van 100 kippen wordt volgende week geslacht. Ze doet dit samen met een vriend en zijn dringend op zoek naar een commercieel interessante naam voor dit project. Al wie suggesties heeft wordt aangemoedigd deze met spoed door te sturen. Zoals ik al zie volgende week worden de eerste geslacht en zonder officieel label geen verkoop. Hou er wel rekening mee dat happy chickens, happy choocks en yummie chickens reeds bestaan en zodoende afvallen.


Ik heb de voorbije dagen dus meegeholpen met een opzetten van kippendraad. Om binnen afzienbare tijd naar een totaal van 2000 kippen met vrije loop te gaan. Resultaat van 1 dag zo'n werk = 1 kanjer van een blaar op mijn rechterringvinger. En dat terwijl ik toch al wat ervaring heb met afrasteringen neerpoten. Anderhalf jaar geleden hebben Jean en ikke iets gelijkaardigs gedaan voor varkens.
De rode draad de voorbije dagen was het voederen van de kippen 's morgens en 's avonds. En met het aantal die er nu al zit ben je toch al gauw meer dan een uur bezig. Niet het properste werk want de hoeveelheid st**nt dat die beesten produceren is enorm. Zeker de kuikens hebben precies niets anders te doen.
Op het menu stond dan ook reeds kippenvleugels, billen en vanavond worden de borsten verwerkt tot schnitzel. Al dit lekkers wordt natuurlijk dagelijks doorgespoeld met liters rode wijn. Je zou mijn gloednieuwe tandenborstel moeten zien, paarsrood in plaats van maagdelijk wit.


Daarnaast heb ik ook 'bath bombs' gemaakt. Geen terreurnetwerk die deze bommen wil hebben, tenzij ze even willen relaxen in een heerlijk warm bad. Het zijn ballen iets groter dan een golfbal die net als een dafalgan oplossen in water maar in tegenstelling tot dafalgan verspreiden deze een heerlijk parfum. Dit is nog iets waar Shell zich mee bezig houdt. Het fabriceren van zepen, badolie en aanverwante producten.

Sinds gisteren ben ik samen met Marian begonnen met het aanleggen van een stock van producten. Eerstdaags worden nog enkele honderden potten met chutneys gevuld, honderden flessen met citroen-olie, en basilicum-olie gebotteld, ...

En dit alles om een monstervoorraad aan producten te hebben voor een van de grootste markten van Sydney. Op 23 augustus vindt daar 3 dagen lang een culinair festival plaats en de opkomst wordt geschat op bijna 100.000 bzoekers. Dit wordt hopelijk een hoogtepunt in het prille bestaan van "pickled & pitted". Het leuke idee van anderhalf jaar geleden is ondertussen reeds een goed draaiende business geworden.

Ik heb het gevoel dat ik nog een hoop andere dingen kan neerschrijven, maar da's te veel werk. Plus daarbij komt dat ik al veel dingen niet meer weet nu ik hier voor dit computerscherm zit. Het belangrijkste is dat ik me jeun en dat een Australische winter meer lijkt op een zonnige lentedag in Belgie dan op iets dat het woord winter verdiend.

Groeten en tot gauw

Stijn