Eindelijk gearriveerd

Ik heb geen goesting om hier die ellenlange vlucht te beschrijven, het enige wat ik er over kwijt wil is dat het veel langer duurde dan ik ooit durfde te vermoeden. We houden het positief door er meteen bij te vertellen dat na een dagje in Sydney al vlug duidelijk wordt dat het de moeite waard is. Ik blijf hier nog tot donderdagmorgen om enkele praktische zaken te regelen. Zoals een bankrekening openen met bijhorende bankkaart, sim-kaart voor gsm, ... en reis daarna door naar Broke.

Het is in dat dorp van amper 400 inwoners dat Jean en ik vorig jaar een weekje hebben verbleven. De familie aldaar is op de hoogte gebracht en ik zie er reikhalzend naar uit.

Even tussendoor als er schreifvouten in mijn teksten staan, niet klagen want: vglenos een odzeonrek aan de Cmabridge uinervstieit, makat het neit uit in wkele vdgoorle de letters zcih in een worod bnedvien, het egine brelkganije is dat de eetrse en de latsate lteetr op de jutise piotsie satan.

Tot slot nog enkele sfeerbeelden van het gezellige afscheid bij de Croky Boys en het emotionele afscheid in de luchthaven van Zaventem.